Konjugation zu «dēpūgnāre, dēpūgnō, dēpūgnāvī, dēpūgnātum»

Konjugation zu «dēpūgnāre, dēpūgnō, dēpūgnāvī, dēpūgnātum»

Präsensstamm Aktiv

	Präs. Ind. Akt.	Präs. Konj. Akt.	Imperf. Ind. Akt.	Imperf. Konj. Akt.	Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	depugn‑o	depugn‑e‑m	depugna‑ba‑m	depugna‑re‑m	depugna‑b‑o
2. Pers. Sg.	depugna‑s	depugn‑e‑s	depugna‑ba‑s	depugna‑re‑s	depugna‑bi‑s
3. Pers. Sg.	depugna‑t	depugn‑e‑t	depugna‑ba‑t	depugna‑re‑t	depugna‑bi‑t
1. Pers. Pl.	depugna‑mus	depugn‑e‑mus	depugna‑ba‑mus	depugna‑re‑mus	depugna‑bi‑mus
2. Pers. Pl.	depugna‑tis	depugn‑e‑tis	depugna‑ba‑tis	depugna‑re‑tis	depugna‑bi‑tis
3. Pers. Pl.	depugna‑nt	depugn‑e‑nt	depugna‑ba‑nt	depugna‑re‑nt	depugna‑bu‑nt

Perfektstamm Aktiv

	Perf. Ind. Akt.	Perf. Konj. Akt.	Plusquamperf. Ind. Akt.	Plusquamperf. Konj. Akt.	Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	depugnav‑i	depugnav‑eri‑m	depugnav‑era‑m	depugnav‑isse‑m	depugnav‑ero
2. Pers. Sg.	depugnav‑isti	depugnav‑eri‑s	depugnav‑era‑s	depugnav‑isse‑s	depugnav‑eris
3. Pers. Sg.	depugnav‑it	depugnav‑eri‑t	depugnav‑era‑t	depugnav‑isse‑t	depugnav‑erit
1. Pers. Pl.	depugnav‑imus	depugnav‑eri‑mus	depugnav‑era‑mus	depugnav‑isse‑mus	depugnav‑erimus
2. Pers. Pl.	depugnav‑istis	depugnav‑eri‑tis	depugnav‑era‑tis	depugnav‑isse‑tis	depugnav‑eritis
3. Pers. Pl.	depugnav‑erunt, depugnav‑ere	depugnav‑eri‑nt	depugnav‑era‑nt	depugnav‑isse‑nt	depugnav‑erint

Perfektstamm Passiv

	Perf. Ind. Pass.	Perf. Konj. Pass.	Plusquamperf. Ind. Pass.	Plusquamperf. Konj. Pass.	Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
2. Pers. Sg.
3. Pers. Sg.	depugnat‑um est	depugnat‑um sit	depugnat‑um erat	depugnat‑um esset	depugnat‑um erit
1. Pers. Pl.
2. Pers. Pl.
3. Pers. Pl.

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.	depugnans depugnantis
Part. Fut. Akt.	depugnaturus a um
Part. Perf. Pass.	depugnat‑um
Gerundium	depugna‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum	depugna‑ndum

Imperative

	Sg.	Pl.
Imperativ I	depugna	depugna‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

	Akt.	Pass.
Infinitiv Präs.	depugnare	depugna‑ri, depugna‑rier
Infinitiv Perf.	depugnav‑isse	depugnat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.	depugnatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse	depugnat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	depugnans	depugnans	depugnans
Gen. Sg.	depugnant‑is	depugnant‑is	depugnant‑is
Dat. Sg.	depugnant‑i	depugnant‑i	depugnant‑i
Akk. Sg.	depugnant‑em	depugnant‑em	depugnans
Abl. Sg.	depugnant‑e	depugnant‑e	depugnant‑e
Nom. Pl.	depugnant‑es	depugnant‑es	depugnant‑ia
Gen. Pl.	depugnant‑ium	depugnant‑ium	depugnant‑ium
Dat. Pl.	depugnant‑ibus	depugnant‑ibus	depugnant‑ibus
Akk. Pl.	depugnant‑es, depugnant‑is	depugnant‑es, depugnant‑is	depugnant‑ia
Abl. Pl.	depugnant‑ibus	depugnant‑ibus	depugnant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	depugnat‑us	depugnat‑a	depugnat‑um
Gen. Sg.	depugnat‑i	depugnat‑ae	depugnat‑i
Dat. Sg.	depugnat‑o	depugnat‑ae	depugnat‑o
Akk. Sg.	depugnat‑um	depugnat‑am	depugnat‑um
Abl. Sg.	depugnat‑o	depugnat‑a	depugnat‑o
Nom. Pl.	depugnat‑i	depugnat‑ae	depugnat‑a
Gen. Pl.	depugnat‑orum	depugnat‑arum	depugnat‑orum
Dat. Pl.	depugnat‑is	depugnat‑is	depugnat‑is
Akk. Pl.	depugnat‑os	depugnat‑as	depugnat‑a
Abl. Pl.	depugnat‑is	depugnat‑is	depugnat‑is

Partizip Futur Aktiv

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	depugnatur‑us	depugnatur‑a	depugnatur‑um
Gen. Sg.	depugnatur‑i	depugnatur‑ae	depugnatur‑i
Dat. Sg.	depugnatur‑o	depugnatur‑ae	depugnatur‑o
Akk. Sg.	depugnatur‑um	depugnatur‑am	depugnatur‑um
Abl. Sg.	depugnatur‑o	depugnatur‑a	depugnatur‑o
Nom. Pl.	depugnatur‑i	depugnatur‑ae	depugnatur‑a
Gen. Pl.	depugnatur‑orum	depugnatur‑arum	depugnatur‑orum
Dat. Pl.	depugnatur‑is	depugnatur‑is	depugnatur‑is
Akk. Pl.	depugnatur‑os	depugnatur‑as	depugnatur‑a
Abl. Pl.	depugnatur‑is	depugnatur‑is	depugnatur‑is

Gerundium

Gen.	depugna‑ndi
Dat.	depugna‑ndo
Akk.	depugna‑ndum
Abl.	depugna‑ndo