Deklination zu «summissus a um»

Deklination zu «summissus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
summisse
Adverb Komparativ
summissius
Adverb Superlativ
summiss‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
summiss‑us
summiss‑a
summiss‑um
Gen. Sg.
summiss‑i
summiss‑ae
summiss‑i
Dat. Sg.
summiss‑o
summiss‑ae
summiss‑o
Akk. Sg.
summiss‑um
summiss‑am
summiss‑um
Abl. Sg.
summiss‑o
summiss‑a
summiss‑o
Nom. Pl.
summiss‑i
summiss‑ae
summiss‑a
Gen. Pl.
summiss‑orum
summiss‑arum
summiss‑orum
Dat. Pl.
summiss‑is
summiss‑is
summiss‑is
Akk. Pl.
summiss‑os
summiss‑as
summiss‑a
Abl. Pl.
summiss‑is
summiss‑is
summiss‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
summiss‑ior
summiss‑ior
summiss‑ius
Gen. Sg.
summiss‑ior‑is
summiss‑ior‑is
summiss‑ior‑is
Dat. Sg.
summiss‑ior‑i
summiss‑ior‑i
summiss‑ior‑i
Akk. Sg.
summiss‑ior‑em
summiss‑ior‑em
summiss‑ius
Abl. Sg.
summiss‑ior‑e
summiss‑ior‑e
summiss‑ior‑e
Nom. Pl.
summiss‑ior‑es
summiss‑ior‑es
summiss‑ior‑a, submissiora
Gen. Pl.
summiss‑ior‑um
summiss‑ior‑um
summiss‑ior‑um
Dat. Pl.
summiss‑ior‑ibus
summiss‑ior‑ibus
summiss‑ior‑ibus
Akk. Pl.
summiss‑ior‑es
summiss‑ior‑es
summiss‑ior‑a, submissiora
Abl. Pl.
summiss‑ior‑ibus
summiss‑ior‑ibus
summiss‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
summiss‑issim‑us
summiss‑issim‑a
summiss‑issim‑um
Gen. Sg.
summiss‑issim‑i
summiss‑issim‑ae
summiss‑issim‑i
Dat. Sg.
summiss‑issim‑o
summiss‑issim‑ae
summiss‑issim‑o
Akk. Sg.
summiss‑issim‑um
summiss‑issim‑am
summiss‑issim‑um
Abl. Sg.
summiss‑issim‑o
summiss‑issim‑a
summiss‑issim‑o
Nom. Pl.
summiss‑issim‑i
summiss‑issim‑ae
summiss‑issim‑a
Gen. Pl.
summiss‑issim‑orum
summiss‑issim‑arum
summiss‑issim‑orum
Dat. Pl.
summiss‑issim‑is
summiss‑issim‑is
summiss‑issim‑is
Akk. Pl.
summiss‑issim‑os
summiss‑issim‑as
summiss‑issim‑a
Abl. Pl.
summiss‑issim‑is
summiss‑issim‑is
summiss‑issim‑is