Konjugation zu «auxiliārī, auxilior, auxiliātus sum»

Konjugation zu «auxiliārī, auxilior, auxiliātus sum»

Präsensstamm

Präs. Ind. Präs. Konj. Imperf. Ind. Imperf. Konj. Fut. I Ind.
1. Pers. Sg.
auxili‑or
auxili‑e‑r
auxilia‑ba‑r
auxilia‑re‑r
auxilia‑b‑or
2. Pers. Sg.
auxilia‑ris, auxilia‑re
auxili‑e‑ris, auxili‑e‑re
auxilia‑ba‑ris, auxilia‑ba‑re
auxilia‑re‑ris, auxilia‑re‑re
auxilia‑be‑ris, auxilia‑be‑re
3. Pers. Sg.
auxilia‑tur
auxili‑e‑tur
auxilia‑ba‑tur
auxilia‑re‑tur
auxilia‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
auxilia‑mur
auxili‑e‑mur
auxilia‑ba‑mur
auxilia‑re‑mur
auxilia‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
auxilia‑mini
auxili‑e‑mini
auxilia‑ba‑mini
auxilia‑re‑mini
auxilia‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
auxilia‑ntur
auxili‑e‑ntur
auxilia‑ba‑ntur
auxilia‑re‑ntur
auxilia‑bu‑ntur

Perfektstamm

Perf. Ind. Perf. Konj. Plusquamperf. Ind. Plusquamperf. Konj. Fut. II Ind.
1. Pers. Sg.
auxiliat‑us sum
auxiliat‑us sim
auxiliat‑us eram
auxiliat‑us essem
auxiliat‑us ero
2. Pers. Sg.
auxiliat‑us es
auxiliat‑us sis
auxiliat‑us eras
auxiliat‑us esses
auxiliat‑us eris
3. Pers. Sg.
auxiliat‑us est
auxiliat‑us sit
auxiliat‑us erat
auxiliat‑us esset
auxiliat‑us erit
1. Pers. Pl.
auxiliat‑i sumus
auxiliat‑i simus
auxiliat‑i eramus
auxiliat‑i essemus
auxiliat‑i erimus
2. Pers. Pl.
auxiliat‑i estis
auxiliat‑i sitis
auxiliat‑i eratis
auxiliat‑i essetis
auxiliat‑i eritis
3. Pers. Pl.
auxiliat‑i sunt
auxiliat‑i sint
auxiliat‑i erant
auxiliat‑i essent
auxiliat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs.
auxilians auxiliantis
Part. Fut.
auxiliaturus a um
Part. Perf.
auxiliatus a um
Gerundium
auxilia‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
auxilia‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
auxilia‑re
auxilia‑mini
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Infinitiv Präs.
auxiliari, auxiliarier
Infinitiv Perf.
auxiliat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
auxiliatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
auxilians
auxilians
auxilians
Gen. Sg.
auxiliant‑is
auxiliant‑is
auxiliant‑is
Dat. Sg.
auxiliant‑i
auxiliant‑i
auxiliant‑i
Akk. Sg.
auxiliant‑em
auxiliant‑em
auxilians
Abl. Sg.
auxiliant‑e
auxiliant‑e
auxiliant‑e
Nom. Pl.
auxiliant‑es
auxiliant‑es
auxiliant‑ia
Gen. Pl.
auxiliant‑ium
auxiliant‑ium
auxiliant‑ium
Dat. Pl.
auxiliant‑ibus
auxiliant‑ibus
auxiliant‑ibus
Akk. Pl.
auxiliant‑es, auxiliant‑is
auxiliant‑es, auxiliant‑is
auxiliant‑ia
Abl. Pl.
auxiliant‑ibus
auxiliant‑ibus
auxiliant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
auxiliat‑us
auxiliat‑a
auxiliat‑um
Gen. Sg.
auxiliat‑i
auxiliat‑ae
auxiliat‑i
Dat. Sg.
auxiliat‑o
auxiliat‑ae
auxiliat‑o
Akk. Sg.
auxiliat‑um
auxiliat‑am
auxiliat‑um
Abl. Sg.
auxiliat‑o
auxiliat‑a
auxiliat‑o
Nom. Pl.
auxiliat‑i
auxiliat‑ae
auxiliat‑a
Gen. Pl.
auxiliat‑orum
auxiliat‑arum
auxiliat‑orum
Dat. Pl.
auxiliat‑is
auxiliat‑is
auxiliat‑is
Akk. Pl.
auxiliat‑os
auxiliat‑as
auxiliat‑a
Abl. Pl.
auxiliat‑is
auxiliat‑is
auxiliat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
auxiliatur‑us
auxiliatur‑a
auxiliatur‑um
Gen. Sg.
auxiliatur‑i
auxiliatur‑ae
auxiliatur‑i
Dat. Sg.
auxiliatur‑o
auxiliatur‑ae
auxiliatur‑o
Akk. Sg.
auxiliatur‑um
auxiliatur‑am
auxiliatur‑um
Abl. Sg.
auxiliatur‑o
auxiliatur‑a
auxiliatur‑o
Nom. Pl.
auxiliatur‑i
auxiliatur‑ae
auxiliatur‑a
Gen. Pl.
auxiliatur‑orum
auxiliatur‑arum
auxiliatur‑orum
Dat. Pl.
auxiliatur‑is
auxiliatur‑is
auxiliatur‑is
Akk. Pl.
auxiliatur‑os
auxiliatur‑as
auxiliatur‑a
Abl. Pl.
auxiliatur‑is
auxiliatur‑is
auxiliatur‑is

Gerundium

Gen.
auxilia‑ndi
Dat.
auxilia‑ndo
Akk.
auxilia‑ndum
Abl.
auxilia‑ndo