Deklination zu «argūtus a um»

Deklination zu «argūtus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
argute
Adverb Komparativ
argutius
Adverb Superlativ
argutissime

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
argut‑us
argut‑a
argut‑um
Gen. Sg.
argut‑i
argut‑ae
argut‑i
Dat. Sg.
argut‑o
argut‑ae
argut‑o
Akk. Sg.
argut‑um
argut‑am
argut‑um
Abl. Sg.
argut‑o
argut‑a
argut‑o
Nom. Pl.
argut‑i
argut‑ae
argut‑a
Gen. Pl.
argut‑orum
argut‑arum
argut‑orum
Dat. Pl.
argut‑is
argut‑is
argut‑is
Akk. Pl.
argut‑os
argut‑as
argut‑a
Abl. Pl.
argut‑is
argut‑is
argut‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
argut‑ior
argut‑ior
argut‑ius
Gen. Sg.
argut‑ior‑is
argut‑ior‑is
argut‑ior‑is
Dat. Sg.
argut‑ior‑i
argut‑ior‑i
argut‑ior‑i
Akk. Sg.
argut‑ior‑em
argut‑ior‑em
argut‑ius
Abl. Sg.
argut‑ior‑e
argut‑ior‑e
argut‑ior‑e
Nom. Pl.
argut‑ior‑es
argut‑ior‑es
argut‑ior‑a
Gen. Pl.
argut‑ior‑um
argut‑ior‑um
argut‑ior‑um
Dat. Pl.
argut‑ior‑ibus
argut‑ior‑ibus
argut‑ior‑ibus
Akk. Pl.
argut‑ior‑es
argut‑ior‑es
argut‑ior‑a
Abl. Pl.
argut‑ior‑ibus
argut‑ior‑ibus
argut‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
argut‑issim‑us
argut‑issim‑a
argut‑issim‑um
Gen. Sg.
argut‑issim‑i
argut‑issim‑ae
argut‑issim‑i
Dat. Sg.
argut‑issim‑o
argut‑issim‑ae
argut‑issim‑o
Akk. Sg.
argut‑issim‑um
argut‑issim‑am
argut‑issim‑um
Abl. Sg.
argut‑issim‑o
argut‑issim‑a
argut‑issim‑o
Nom. Pl.
argut‑issim‑i
argut‑issim‑ae
argut‑issim‑a
Gen. Pl.
argut‑issim‑orum
argut‑issim‑arum
argut‑issim‑orum
Dat. Pl.
argut‑issim‑is
argut‑issim‑is
argut‑issim‑is
Akk. Pl.
argut‑issim‑os
argut‑issim‑as
argut‑issim‑a
Abl. Pl.
argut‑issim‑is
argut‑issim‑is
argut‑issim‑is