Konjugation zu «argūmentārī, argūmentor, argūmentātus sum»

Konjugation zu «argūmentārī, argūmentor, argūmentātus sum»

Präsensstamm

Präs. Ind. Präs. Konj. Imperf. Ind. Imperf. Konj. Fut. I Ind.
1. Pers. Sg.
argument‑or
argument‑e‑r
argumenta‑ba‑r
argumenta‑re‑r
argumenta‑b‑or
2. Pers. Sg.
argumenta‑ris, argumenta‑re
argument‑e‑ris, argument‑e‑re
argumenta‑ba‑ris, argumenta‑ba‑re
argumenta‑re‑ris, argumenta‑re‑re
argumenta‑be‑ris, argumenta‑be‑re
3. Pers. Sg.
argumenta‑tur
argument‑e‑tur
argumenta‑ba‑tur
argumenta‑re‑tur
argumenta‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
argumenta‑mur
argument‑e‑mur
argumenta‑ba‑mur
argumenta‑re‑mur
argumenta‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
argumenta‑mini
argument‑e‑mini
argumenta‑ba‑mini
argumenta‑re‑mini
argumenta‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
argumenta‑ntur
argument‑e‑ntur
argumenta‑ba‑ntur
argumenta‑re‑ntur
argumenta‑bu‑ntur

Perfektstamm

Perf. Ind. Perf. Konj. Plusquamperf. Ind. Plusquamperf. Konj. Fut. II Ind.
1. Pers. Sg.
argumentat‑us sum
argumentat‑us sim
argumentat‑us eram
argumentat‑us essem
argumentat‑us ero
2. Pers. Sg.
argumentat‑us es
argumentat‑us sis
argumentat‑us eras
argumentat‑us esses
argumentat‑us eris
3. Pers. Sg.
argumentat‑us est
argumentat‑us sit
argumentat‑us erat
argumentat‑us esset
argumentat‑us erit
1. Pers. Pl.
argumentat‑i sumus
argumentat‑i simus
argumentat‑i eramus
argumentat‑i essemus
argumentat‑i erimus
2. Pers. Pl.
argumentat‑i estis
argumentat‑i sitis
argumentat‑i eratis
argumentat‑i essetis
argumentat‑i eritis
3. Pers. Pl.
argumentat‑i sunt
argumentat‑i sint
argumentat‑i erant
argumentat‑i essent
argumentat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs.
argumentans argumentantis
Part. Fut.
argumentaturus a um
Part. Perf.
argumentatus a um
Gerundium
argumenta‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
argumenta‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
argumenta‑re
argumenta‑mini
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Infinitiv Präs.
argumentari, argumentarier
Infinitiv Perf.
argumentat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
argumentatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
argumentans
argumentans
argumentans
Gen. Sg.
argumentant‑is
argumentant‑is
argumentant‑is
Dat. Sg.
argumentant‑i
argumentant‑i
argumentant‑i
Akk. Sg.
argumentant‑em
argumentant‑em
argumentans
Abl. Sg.
argumentant‑e
argumentant‑e
argumentant‑e
Nom. Pl.
argumentant‑es
argumentant‑es
argumentant‑ia
Gen. Pl.
argumentant‑ium
argumentant‑ium
argumentant‑ium
Dat. Pl.
argumentant‑ibus
argumentant‑ibus
argumentant‑ibus
Akk. Pl.
argumentant‑es, argumentant‑is
argumentant‑es, argumentant‑is
argumentant‑ia
Abl. Pl.
argumentant‑ibus
argumentant‑ibus
argumentant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
argumentat‑us
argumentat‑a
argumentat‑um
Gen. Sg.
argumentat‑i
argumentat‑ae
argumentat‑i
Dat. Sg.
argumentat‑o
argumentat‑ae
argumentat‑o
Akk. Sg.
argumentat‑um
argumentat‑am
argumentat‑um
Abl. Sg.
argumentat‑o
argumentat‑a
argumentat‑o
Nom. Pl.
argumentat‑i
argumentat‑ae
argumentat‑a
Gen. Pl.
argumentat‑orum
argumentat‑arum
argumentat‑orum
Dat. Pl.
argumentat‑is
argumentat‑is
argumentat‑is
Akk. Pl.
argumentat‑os
argumentat‑as
argumentat‑a
Abl. Pl.
argumentat‑is
argumentat‑is
argumentat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
argumentatur‑us
argumentatur‑a
argumentatur‑um
Gen. Sg.
argumentatur‑i
argumentatur‑ae
argumentatur‑i
Dat. Sg.
argumentatur‑o
argumentatur‑ae
argumentatur‑o
Akk. Sg.
argumentatur‑um
argumentatur‑am
argumentatur‑um
Abl. Sg.
argumentatur‑o
argumentatur‑a
argumentatur‑o
Nom. Pl.
argumentatur‑i
argumentatur‑ae
argumentatur‑a
Gen. Pl.
argumentatur‑orum
argumentatur‑arum
argumentatur‑orum
Dat. Pl.
argumentatur‑is
argumentatur‑is
argumentatur‑is
Akk. Pl.
argumentatur‑os
argumentatur‑as
argumentatur‑a
Abl. Pl.
argumentatur‑is
argumentatur‑is
argumentatur‑is

Gerundium

Gen.
argumenta‑ndi
Dat.
argumenta‑ndo
Akk.
argumenta‑ndum
Abl.
argumenta‑ndo