Konjugation zu «anathematizāre, anathematizō, anathematizāvī, anathematizātum»

Konjugation zu «anathematizāre, anathematizō, anathematizāvī, anathematizātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
anathematiz‑o
anathematiz‑e‑m
anathematiza‑ba‑m
anathematiza‑re‑m
anathematiza‑b‑o
2. Pers. Sg.
anathematiza‑s
anathematiz‑e‑s
anathematiza‑ba‑s
anathematiza‑re‑s
anathematiza‑bi‑s
3. Pers. Sg.
anathematiza‑t
anathematiz‑e‑t
anathematiza‑ba‑t
anathematiza‑re‑t
anathematiza‑bi‑t
1. Pers. Pl.
anathematiza‑mus
anathematiz‑e‑mus
anathematiza‑ba‑mus
anathematiza‑re‑mus
anathematiza‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
anathematiza‑tis
anathematiz‑e‑tis
anathematiza‑ba‑tis
anathematiza‑re‑tis
anathematiza‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
anathematiza‑nt
anathematiz‑e‑nt
anathematiza‑ba‑nt
anathematiza‑re‑nt
anathematiza‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
anathematiz‑or
anathematiz‑e‑r
anathematiza‑ba‑r
anathematiza‑re‑r
anathematiza‑b‑or
2. Pers. Sg.
anathematiza‑ris
anathematiz‑e‑ris, anathematiz‑e‑re
anathematiza‑ba‑ris, anathematiza‑ba‑re
anathematiza‑re‑ris, anathematiza‑re‑re
anathematiza‑be‑ris, anathematiza‑be‑re
3. Pers. Sg.
anathematiza‑tur
anathematiz‑e‑tur
anathematiza‑ba‑tur
anathematiza‑re‑tur
anathematiza‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
anathematiza‑mur
anathematiz‑e‑mur
anathematiza‑ba‑mur
anathematiza‑re‑mur
anathematiza‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
anathematiza‑mini
anathematiz‑e‑mini
anathematiza‑ba‑mini
anathematiza‑re‑mini
anathematiza‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
anathematiza‑ntur
anathematiz‑e‑ntur
anathematiza‑ba‑ntur
anathematiza‑re‑ntur
anathematiza‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
anathematizav‑i
anathematizav‑eri‑m
anathematizav‑era‑m
anathematizav‑isse‑m
anathematizav‑ero
2. Pers. Sg.
anathematizav‑isti
anathematizav‑eri‑s
anathematizav‑era‑s
anathematizav‑isse‑s
anathematizav‑eris
3. Pers. Sg.
anathematizav‑it
anathematizav‑eri‑t
anathematizav‑era‑t
anathematizav‑isse‑t
anathematizav‑erit
1. Pers. Pl.
anathematizav‑imus
anathematizav‑eri‑mus
anathematizav‑era‑mus
anathematizav‑isse‑mus
anathematizav‑erimus
2. Pers. Pl.
anathematizav‑istis
anathematizav‑eri‑tis
anathematizav‑era‑tis
anathematizav‑isse‑tis
anathematizav‑eritis
3. Pers. Pl.
anathematizav‑erunt, anathematizav‑ere
anathematizav‑eri‑nt
anathematizav‑era‑nt
anathematizav‑isse‑nt
anathematizav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
anathematizat‑us sum
anathematizat‑us sim
anathematizat‑us eram
anathematizat‑us essem
anathematizat‑us ero
2. Pers. Sg.
anathematizat‑us es
anathematizat‑us sis
anathematizat‑us eras
anathematizat‑us esses
anathematizat‑us eris
3. Pers. Sg.
anathematizat‑us est
anathematizat‑us sit
anathematizat‑us erat
anathematizat‑us esset
anathematizat‑us erit
1. Pers. Pl.
anathematizat‑i sumus
anathematizat‑i simus
anathematizat‑i eramus
anathematizat‑i essemus
anathematizat‑i erimus
2. Pers. Pl.
anathematizat‑i estis
anathematizat‑i sitis
anathematizat‑i eratis
anathematizat‑i essetis
anathematizat‑i eritis
3. Pers. Pl.
anathematizat‑i sunt
anathematizat‑i sint
anathematizat‑i erant
anathematizat‑i essent
anathematizat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
anathematizans anathematizantis
Part. Fut. Akt.
anathematizaturus a um
Part. Perf. Pass.
anathematizatus a um
Gerundium
anathematiza‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
anathematizandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
anathematiza
anathematiza‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
anathematizare
anathematiza‑ri, anathematiza‑rier
Infinitiv Perf.
anathematizav‑isse
anathematizat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
anathematizatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
anathematizat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
anathematizans
anathematizans
anathematizans
Gen. Sg.
anathematizant‑is
anathematizant‑is
anathematizant‑is
Dat. Sg.
anathematizant‑i
anathematizant‑i
anathematizant‑i
Akk. Sg.
anathematizant‑em
anathematizant‑em
anathematizans
Abl. Sg.
anathematizant‑e
anathematizant‑e
anathematizant‑e
Nom. Pl.
anathematizant‑es
anathematizant‑es
anathematizant‑ia
Gen. Pl.
anathematizant‑ium
anathematizant‑ium
anathematizant‑ium
Dat. Pl.
anathematizant‑ibus
anathematizant‑ibus
anathematizant‑ibus
Akk. Pl.
anathematizant‑es, anathematizant‑is
anathematizant‑es, anathematizant‑is
anathematizant‑ia
Abl. Pl.
anathematizant‑ibus
anathematizant‑ibus
anathematizant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
anathematizat‑us
anathematizat‑a
anathematizat‑um
Gen. Sg.
anathematizat‑i
anathematizat‑ae
anathematizat‑i
Dat. Sg.
anathematizat‑o
anathematizat‑ae
anathematizat‑o
Akk. Sg.
anathematizat‑um
anathematizat‑am
anathematizat‑um
Abl. Sg.
anathematizat‑o
anathematizat‑a
anathematizat‑o
Nom. Pl.
anathematizat‑i
anathematizat‑ae
anathematizat‑a
Gen. Pl.
anathematizat‑orum
anathematizat‑arum
anathematizat‑orum
Dat. Pl.
anathematizat‑is
anathematizat‑is
anathematizat‑is
Akk. Pl.
anathematizat‑os
anathematizat‑as
anathematizat‑a
Abl. Pl.
anathematizat‑is
anathematizat‑is
anathematizat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
anathematizatur‑us
anathematizatur‑a
anathematizatur‑um
Gen. Sg.
anathematizatur‑i
anathematizatur‑ae
anathematizatur‑i
Dat. Sg.
anathematizatur‑o
anathematizatur‑ae
anathematizatur‑o
Akk. Sg.
anathematizatur‑um
anathematizatur‑am
anathematizatur‑um
Abl. Sg.
anathematizatur‑o
anathematizatur‑a
anathematizatur‑o
Nom. Pl.
anathematizatur‑i
anathematizatur‑ae
anathematizatur‑a
Gen. Pl.
anathematizatur‑orum
anathematizatur‑arum
anathematizatur‑orum
Dat. Pl.
anathematizatur‑is
anathematizatur‑is
anathematizatur‑is
Akk. Pl.
anathematizatur‑os
anathematizatur‑as
anathematizatur‑a
Abl. Pl.
anathematizatur‑is
anathematizatur‑is
anathematizatur‑is

Gerundium

Gen.
anathematiza‑ndi
Dat.
anathematiza‑ndo
Akk.
anathematiza‑ndum
Abl.
anathematiza‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
anathematizand‑us
anathematizand‑a
anathematizand‑um
Gen. Sg.
anathematizand‑i
anathematizand‑ae
anathematizand‑i
Dat. Sg.
anathematizand‑o
anathematizand‑ae
anathematizand‑o
Akk. Sg.
anathematizand‑um
anathematizand‑am
anathematizand‑um
Abl. Sg.
anathematizand‑o
anathematizand‑a
anathematizand‑o
Nom. Pl.
anathematizand‑i
anathematizand‑ae
anathematizand‑a
Gen. Pl.
anathematizand‑orum
anathematizand‑arum
anathematizand‑orum
Dat. Pl.
anathematizand‑is
anathematizand‑is
anathematizand‑is
Akk. Pl.
anathematizand‑os
anathematizand‑as
anathematizand‑a
Abl. Pl.
anathematizand‑is
anathematizand‑is
anathematizand‑is