Konjugation zu «imperitāre, imperitō, imperitāvī, imperitātum»

Konjugation zu «imperitāre, imperitō, imperitāvī, imperitātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
imperit‑o
imperit‑e‑m
imperita‑ba‑m
imperita‑re‑m
imperita‑b‑o
2. Pers. Sg.
imperita‑s
imperit‑e‑s
imperita‑ba‑s
imperita‑re‑s
imperita‑bi‑s
3. Pers. Sg.
imperita‑t
imperit‑e‑t
imperita‑ba‑t
imperita‑re‑t
imperita‑bi‑t
1. Pers. Pl.
imperita‑mus
imperit‑e‑mus
imperita‑ba‑mus
imperita‑re‑mus
imperita‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
imperita‑tis
imperit‑e‑tis
imperita‑ba‑tis
imperita‑re‑tis
imperita‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
imperita‑nt
imperit‑e‑nt
imperita‑ba‑nt
imperita‑re‑nt
imperita‑bu‑nt

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
imperitav‑i
imperitav‑eri‑m
imperitav‑era‑m
imperitav‑isse‑m
imperitav‑ero
2. Pers. Sg.
imperitav‑isti
imperitav‑eri‑s
imperitav‑era‑s
imperitav‑isse‑s
imperitav‑eris
3. Pers. Sg.
imperitav‑it
imperitav‑eri‑t
imperitav‑era‑t
imperitav‑isse‑t
imperitav‑erit
1. Pers. Pl.
imperitav‑imus
imperitav‑eri‑mus
imperitav‑era‑mus
imperitav‑isse‑mus
imperitav‑erimus
2. Pers. Pl.
imperitav‑istis
imperitav‑eri‑tis
imperitav‑era‑tis
imperitav‑isse‑tis
imperitav‑eritis
3. Pers. Pl.
imperitav‑erunt, imperitav‑ere
imperitav‑eri‑nt
imperitav‑era‑nt
imperitav‑isse‑nt
imperitav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
2. Pers. Sg.
3. Pers. Sg.
imperitat‑um est
imperitat‑um sit
imperitat‑um erat
imperitat‑um esset
imperitat‑um erit
1. Pers. Pl.
2. Pers. Pl.
3. Pers. Pl.

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
imperitans imperitantis
Part. Fut. Akt.
imperitaturus a um
Part. Perf. Pass.
imperitat‑um
Gerundium
imperita‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
imperita‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
imperita
imperita‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
imperitare
imperita‑ri, imperita‑rier
Infinitiv Perf.
imperitav‑isse
imperitat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
imperitatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
imperitat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
imperitans
imperitans
imperitans
Gen. Sg.
imperitant‑is
imperitant‑is
imperitant‑is
Dat. Sg.
imperitant‑i
imperitant‑i
imperitant‑i
Akk. Sg.
imperitant‑em
imperitant‑em
imperitans
Abl. Sg.
imperitant‑e
imperitant‑e
imperitant‑e
Nom. Pl.
imperitant‑es
imperitant‑es
imperitant‑ia
Gen. Pl.
imperitant‑ium
imperitant‑ium
imperitant‑ium
Dat. Pl.
imperitant‑ibus
imperitant‑ibus
imperitant‑ibus
Akk. Pl.
imperitant‑es, imperitant‑is
imperitant‑es, imperitant‑is
imperitant‑ia
Abl. Pl.
imperitant‑ibus
imperitant‑ibus
imperitant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
imperitat‑us
imperitat‑a
imperitat‑um
Gen. Sg.
imperitat‑i
imperitat‑ae
imperitat‑i
Dat. Sg.
imperitat‑o
imperitat‑ae
imperitat‑o
Akk. Sg.
imperitat‑um
imperitat‑am
imperitat‑um
Abl. Sg.
imperitat‑o
imperitat‑a
imperitat‑o
Nom. Pl.
imperitat‑i
imperitat‑ae
imperitat‑a
Gen. Pl.
imperitat‑orum
imperitat‑arum
imperitat‑orum
Dat. Pl.
imperitat‑is
imperitat‑is
imperitat‑is
Akk. Pl.
imperitat‑os
imperitat‑as
imperitat‑a
Abl. Pl.
imperitat‑is
imperitat‑is
imperitat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
imperitatur‑us
imperitatur‑a
imperitatur‑um
Gen. Sg.
imperitatur‑i
imperitatur‑ae
imperitatur‑i
Dat. Sg.
imperitatur‑o
imperitatur‑ae
imperitatur‑o
Akk. Sg.
imperitatur‑um
imperitatur‑am
imperitatur‑um
Abl. Sg.
imperitatur‑o
imperitatur‑a
imperitatur‑o
Nom. Pl.
imperitatur‑i
imperitatur‑ae
imperitatur‑a
Gen. Pl.
imperitatur‑orum
imperitatur‑arum
imperitatur‑orum
Dat. Pl.
imperitatur‑is
imperitatur‑is
imperitatur‑is
Akk. Pl.
imperitatur‑os
imperitatur‑as
imperitatur‑a
Abl. Pl.
imperitatur‑is
imperitatur‑is
imperitatur‑is

Gerundium

Gen.
imperita‑ndi
Dat.
imperita‑ndo
Akk.
imperita‑ndum
Abl.
imperita‑ndo