Deklination zu «īnsignis īnsigne»

Deklination zu «īnsignis īnsigne»

Adverbien

Adverb Positiv	insigniter
Adverb Komparativ	insignius
Adverb Superlativ	insignissime

Deklination

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	insign‑is	insign‑is	insign‑e
Gen. Sg.	insign‑is	insign‑is	insign‑is
Dat. Sg.	insign‑i	insign‑i	insign‑i
Akk. Sg.	insign‑em	insign‑em	insign‑e
Abl. Sg.	insign‑i	insign‑i	insign‑i
Nom. Pl.	insign‑es	insign‑es	insign‑ia
Gen. Pl.	insign‑ium	insign‑ium	insign‑ium
Dat. Pl.	insign‑ibus	insign‑ibus	insign‑ibus
Akk. Pl.	insign‑es	insign‑es	insign‑ia
Abl. Pl.	insign‑ibus	insign‑ibus	insign‑ibus

Deklination Komparativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	insign‑ior	insign‑ior	insign‑ius
Gen. Sg.	insign‑ior‑is	insign‑ior‑is	insign‑ior‑is
Dat. Sg.	insign‑ior‑i	insign‑ior‑i	insign‑ior‑i
Akk. Sg.	insign‑ior‑em	insign‑ior‑em	insign‑ius
Abl. Sg.	insign‑ior‑e	insign‑ior‑e	insign‑ior‑e
Nom. Pl.	insign‑ior‑es	insign‑ior‑es	insign‑ior‑a
Gen. Pl.	insign‑ior‑um	insign‑ior‑um	insign‑ior‑um
Dat. Pl.	insign‑ior‑ibus	insign‑ior‑ibus	insign‑ior‑ibus
Akk. Pl.	insign‑ior‑es	insign‑ior‑es	insign‑ior‑a
Abl. Pl.	insign‑ior‑ibus	insign‑ior‑ibus	insign‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	insign‑issim‑us	insign‑issim‑a	insign‑issim‑um
Gen. Sg.	insign‑issim‑i	insign‑issim‑ae	insign‑issim‑i
Dat. Sg.	insign‑issim‑o	insign‑issim‑ae	insign‑issim‑o
Akk. Sg.	insign‑issim‑um	insign‑issim‑am	insign‑issim‑um
Abl. Sg.	insign‑issim‑o	insign‑issim‑a	insign‑issim‑o
Nom. Pl.	insign‑issim‑i	insign‑issim‑ae	insign‑issim‑a
Gen. Pl.	insign‑issim‑orum	insign‑issim‑arum	insign‑issim‑orum
Dat. Pl.	insign‑issim‑is	insign‑issim‑is	insign‑issim‑is
Akk. Pl.	insign‑issim‑os	insign‑issim‑as	insign‑issim‑a
Abl. Pl.	insign‑issim‑is	insign‑issim‑is	insign‑issim‑is