Konjugation zu «cōgnōscere, cōgnōscō, cōgnōvī, cōgnitum»

Konjugation zu «cōgnōscere, cōgnōscō, cōgnōvī, cōgnitum»

Präsensstamm Aktiv

	Präs. Ind. Akt.	Präs. Konj. Akt.	Imperf. Ind. Akt.	Imperf. Konj. Akt.	Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	cognosc‑o	cognosc‑a‑m	cognosc‑eba‑m	cognosce‑re‑m	cognosc‑a‑m
2. Pers. Sg.	cognosc‑i‑s	cognosc‑a‑s	cognosc‑eba‑s	cognosce‑re‑s	cognosc‑e‑s
3. Pers. Sg.	cognosc‑i‑t	cognosc‑a‑t	cognosc‑eba‑t	cognosce‑re‑t	cognosc‑e‑t
1. Pers. Pl.	cognosc‑i‑mus	cognosc‑a‑mus	cognosc‑eba‑mus	cognosce‑re‑mus	cognosc‑e‑mus
2. Pers. Pl.	cognosc‑i‑tis	cognosc‑a‑tis	cognosc‑eba‑tis	cognosce‑re‑tis	cognosc‑e‑tis
3. Pers. Pl.	cognosc‑u‑nt	cognosc‑a‑nt	cognosc‑eba‑nt	cognosce‑re‑nt	cognosc‑e‑nt

Präsensstamm Passiv

	Präs. Ind. Pass.	Präs. Konj. Pass.	Imperf. Ind. Pass.	Imperf. Konj. Pass.	Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.	cognosc‑or	cognosc‑a‑r	cognosc‑eba‑r	cognosce‑re‑r	cognosc‑a‑r
2. Pers. Sg.	cognosc‑e‑ris	cognosc‑a‑ris, cognosc‑a‑re	cognosc‑eba‑ris, cognosc‑eba‑re	cognosce‑re‑ris, cognosce‑re‑re	cognosc‑e‑ris, cognosc‑e‑re
3. Pers. Sg.	cognosc‑i‑tur	cognosc‑a‑tur	cognosc‑eba‑tur	cognosce‑re‑tur	cognosc‑e‑tur
1. Pers. Pl.	cognosc‑i‑mur	cognosc‑a‑mur	cognosc‑eba‑mur	cognosce‑re‑mur	cognosc‑e‑mur
2. Pers. Pl.	cognosc‑i‑mini	cognosc‑a‑mini	cognosc‑eba‑mini	cognosce‑re‑mini	cognosc‑e‑mini
3. Pers. Pl.	cognosc‑u‑ntur	cognosc‑a‑ntur	cognosc‑eba‑ntur	cognosce‑re‑ntur	cognosc‑e‑ntur

Perfektstamm Aktiv

	Perf. Ind. Akt.	Perf. Konj. Akt.	Plusquamperf. Ind. Akt.	Plusquamperf. Konj. Akt.	Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	cognov‑i	cognov‑eri‑m	cognov‑era‑m	cognov‑isse‑m	cognov‑ero
2. Pers. Sg.	cognov‑isti	cognov‑eri‑s	cognov‑era‑s	cognov‑isse‑s	cognov‑eris
3. Pers. Sg.	cognov‑it	cognov‑eri‑t	cognov‑era‑t	cognov‑isse‑t	cognov‑erit
1. Pers. Pl.	cognov‑imus	cognov‑eri‑mus	cognov‑era‑mus	cognov‑isse‑mus	cognov‑erimus
2. Pers. Pl.	cognov‑istis	cognov‑eri‑tis	cognov‑era‑tis	cognov‑isse‑tis	cognov‑eritis
3. Pers. Pl.	cognov‑erunt, cognov‑ere	cognov‑eri‑nt	cognov‑era‑nt	cognov‑isse‑nt	cognov‑erint

Perfektstamm Passiv

	Perf. Ind. Pass.	Perf. Konj. Pass.	Plusquamperf. Ind. Pass.	Plusquamperf. Konj. Pass.	Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.	cognit‑us sum	cognit‑us sim	cognit‑us eram	cognit‑us essem	cognit‑us ero
2. Pers. Sg.	cognit‑us es	cognit‑us sis	cognit‑us eras	cognit‑us esses	cognit‑us eris
3. Pers. Sg.	cognit‑us est	cognit‑us sit	cognit‑us erat	cognit‑us esset	cognit‑us erit
1. Pers. Pl.	cognit‑i sumus	cognit‑i simus	cognit‑i eramus	cognit‑i essemus	cognit‑i erimus
2. Pers. Pl.	cognit‑i estis	cognit‑i sitis	cognit‑i eratis	cognit‑i essetis	cognit‑i eritis
3. Pers. Pl.	cognit‑i sunt	cognit‑i sint	cognit‑i erant	cognit‑i essent	cognit‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.	cognoscens cognoscentis
Part. Fut. Akt.	cogniturus a um
Part. Perf. Pass.	cognitus a um
Gerundium	cognosce‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum	cognoscendus a um, cognoscundus a um

Imperative

	Sg.	Pl.
Imperativ I	cognosce	cognosc‑i‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

	Akt.	Pass.
Infinitiv Präs.	cognoscere	cognosc‑i, cognosc‑ier
Infinitiv Perf.	cognov‑isse	cognit‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.	cognitur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse	cognit‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	cognoscens	cognoscens	cognoscens
Gen. Sg.	cognoscent‑is	cognoscent‑is	cognoscent‑is
Dat. Sg.	cognoscent‑i	cognoscent‑i	cognoscent‑i
Akk. Sg.	cognoscent‑em	cognoscent‑em	cognoscens
Abl. Sg.	cognoscent‑e	cognoscent‑e	cognoscent‑e
Nom. Pl.	cognoscent‑es	cognoscent‑es	cognoscent‑ia
Gen. Pl.	cognoscent‑ium	cognoscent‑ium	cognoscent‑ium
Dat. Pl.	cognoscent‑ibus	cognoscent‑ibus	cognoscent‑ibus
Akk. Pl.	cognoscent‑es, cognoscent‑is	cognoscent‑es, cognoscent‑is	cognoscent‑ia
Abl. Pl.	cognoscent‑ibus	cognoscent‑ibus	cognoscent‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	cognit‑us	cognit‑a	cognit‑um
Gen. Sg.	cognit‑i	cognit‑ae	cognit‑i
Dat. Sg.	cognit‑o	cognit‑ae	cognit‑o
Akk. Sg.	cognit‑um	cognit‑am	cognit‑um
Abl. Sg.	cognit‑o	cognit‑a	cognit‑o
Vok. Sg.	cognit‑e
Nom. Pl.	cognit‑i	cognit‑ae	cognit‑a
Gen. Pl.	cognit‑orum	cognit‑arum	cognit‑orum
Dat. Pl.	cognit‑is	cognit‑is	cognit‑is
Akk. Pl.	cognit‑os	cognit‑as	cognit‑a
Abl. Pl.	cognit‑is	cognit‑is	cognit‑is

Partizip Futur Aktiv

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	cognitur‑us	cognitur‑a	cognitur‑um
Gen. Sg.	cognitur‑i	cognitur‑ae	cognitur‑i
Dat. Sg.	cognitur‑o	cognitur‑ae	cognitur‑o
Akk. Sg.	cognitur‑um	cognitur‑am	cognitur‑um
Abl. Sg.	cognitur‑o	cognitur‑a	cognitur‑o
Vok. Sg.	cognitur‑e
Nom. Pl.	cognitur‑i	cognitur‑ae	cognitur‑a
Gen. Pl.	cognitur‑orum	cognitur‑arum	cognitur‑orum
Dat. Pl.	cognitur‑is	cognitur‑is	cognitur‑is
Akk. Pl.	cognitur‑os	cognitur‑as	cognitur‑a
Abl. Pl.	cognitur‑is	cognitur‑is	cognitur‑is

Partizip Perfekt Passiv (PPP) - Komparativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	cognit‑ior	cognit‑ior	cognit‑ius
Gen. Sg.	cognit‑ior‑is	cognit‑ior‑is	cognit‑ior‑is
Dat. Sg.	cognit‑ior‑i	cognit‑ior‑i	cognit‑ior‑i
Akk. Sg.	cognit‑ior‑em	cognit‑ior‑em	cognit‑ius
Abl. Sg.	cognit‑ior‑e	cognit‑ior‑e	cognit‑ior‑e
Nom. Pl.	cognit‑ior‑es	cognit‑ior‑es	cognit‑ior‑a
Gen. Pl.	cognit‑ior‑um	cognit‑ior‑um	cognit‑ior‑um
Dat. Pl.	cognit‑ior‑ibus	cognit‑ior‑ibus	cognit‑ior‑ibus
Akk. Pl.	cognit‑ior‑es	cognit‑ior‑es	cognit‑ior‑a
Abl. Pl.	cognit‑ior‑ibus	cognit‑ior‑ibus	cognit‑ior‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP) - Superlativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	cognit‑issim‑us	cognit‑issim‑a	cognit‑issim‑um
Gen. Sg.	cognit‑issim‑i	cognit‑issim‑ae	cognit‑issim‑i
Dat. Sg.	cognit‑issim‑o	cognit‑issim‑ae	cognit‑issim‑o
Akk. Sg.	cognit‑issim‑um	cognit‑issim‑am	cognit‑issim‑um
Abl. Sg.	cognit‑issim‑o	cognit‑issim‑a	cognit‑issim‑o
Nom. Pl.	cognit‑issim‑i	cognit‑issim‑ae	cognit‑issim‑a
Gen. Pl.	cognit‑issim‑orum	cognit‑issim‑arum	cognit‑issim‑orum
Dat. Pl.	cognit‑issim‑is	cognit‑issim‑is	cognit‑issim‑is
Akk. Pl.	cognit‑issim‑os	cognit‑issim‑as	cognit‑issim‑a
Abl. Pl.	cognit‑issim‑is	cognit‑issim‑is	cognit‑issim‑is

Gerundium

Gen.	cognosce‑ndi
Dat.	cognosce‑ndo
Akk.	cognosce‑ndum
Abl.	cognosce‑ndo

Gerundivum

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	cognoscend‑us, cognoscund‑us	cognoscend‑a, cognoscund‑a	cognoscend‑um, cognoscund‑um
Gen. Sg.	cognoscend‑i, cognoscund‑i	cognoscend‑ae, cognoscund‑ae	cognoscend‑i, cognoscund‑i
Dat. Sg.	cognoscend‑o, cognoscund‑o	cognoscend‑ae, cognoscund‑ae	cognoscend‑o, cognoscund‑o
Akk. Sg.	cognoscend‑um, cognoscund‑um	cognoscend‑am, cognoscund‑am	cognoscend‑um, cognoscund‑um
Abl. Sg.	cognoscend‑o, cognoscund‑o	cognoscend‑a, cognoscund‑a	cognoscend‑o, cognoscund‑o
Vok. Sg.	cognoscend‑e, cognoscund‑e
Nom. Pl.	cognoscend‑i, cognoscund‑i	cognoscend‑ae, cognoscund‑ae	cognoscend‑a, cognoscund‑a
Gen. Pl.	cognoscend‑orum, cognoscund‑orum	cognoscend‑arum, cognoscund‑arum	cognoscend‑orum, cognoscund‑orum
Dat. Pl.	cognoscend‑is, cognoscund‑is	cognoscend‑is, cognoscund‑is	cognoscend‑is, cognoscund‑is
Akk. Pl.	cognoscend‑os, cognoscund‑os	cognoscend‑as, cognoscund‑as	cognoscend‑a, cognoscund‑a
Abl. Pl.	cognoscend‑is, cognoscund‑is	cognoscend‑is, cognoscund‑is	cognoscend‑is, cognoscund‑is